من می خام گل بوشونَم
می گَنُم بَرِی چی چی تُ شِرِ شیرازی می گی
همش از عاشقیُ عشوهُ طنازی می گی
می گنُم بَرِی چی چی همه ش روایت می کنی
از کارُی قدیمیا می شینی حکایت می کنی
می گنُم بَرِی چی چی هِی اَزی حرف میزنی
بُ ئی طَنه پولکه ها بَرِی خُدت چا می کنی
می گنُم کلومِتِ چِرُ تو لِفافه نم پیچی
رکَُ راس حرفتِ همطُو می زنی بَرِی چی چی
می دونم رارِ گذُشته م اومدَه م تو سنگِلاخ
می دونم ممکنه یِی روز دُ تُ پام بره تو سولاخ
می دونم که بعضیا کارُم بی حاصل می دونن
راهی که دارم میرم عاطلُ باطل می دونن
آمو من تخمی که کاشتم حالُ جَخ تِنجه زده
حیفه آفت بزنه جون نگیره ثمر نده
اَی بُخُی یِی چی بیگی که هیکی قلقلیش بشه
بایه یِی جوری بیگی که حرفِتَم حالیش بشه
من می خام به مردم ولاتُمون حرف بزنم
نَمی خام گوروس کُنم دُور خُدُم تار بتنم
من می خام غصهُ دردِ از شما دور بُکنم
نَ می خام نه م می تونم آش کِسی ر شور بُکنم
من می خام یِی چی بیگم که یِی کمی دلا واشه
من می خام عشقُ وفا میون سفره ها باشه
من می خام اَی بوتونم شادی بیارم تو خونا
من می خام گُل بوشونم تو باغچه ها پشت بونا
ئی که هی ایجور بوگو اوجور نگو حرف بیجان
حالُ اَی بَرِی اونا تلخه ئی مسئله ی اونان
*واژه ها *
می خام = می خواهم
می گَنُم = به من می گویند
تُ = تو بِرِی = برای
اَزی = از این
بُ = با
ئی = این
طَنه = طعنه
طَنه پولکه = گوشه و کنایه
چا = چاه
همطُو =همینطور
رارِ = راه را
دُ = دو
کارُم = کارم را
عاطلُ باطل = عاطل و باطل
آمو = اما
جَخ = تازه
تِنجه زده= جوانه زده
اَی = اگر
بُخُی = بخواهی
بایه = باید
به= با
وِلاتُمون = ولایتمان -شهرمان
کوروس کنم = کِز کنم
خُدُم = خودم
نه م میتونم = نه هم می توانم
یِی = یک
بوتونم= بتوانم
بوشونم = بکارم بشانم
بیجان = بیجاست
اونان= آنهاست
یدالله طارمی