گف بی نظیره

گف ماشال نوم خُدُ قدُّم مثال سرو نازه                        گفتمش زلفت چطو گفتم شب یلدا درازه

گفتمش از بادُم سبز چیشات؟ گف بی نظیره               گفتمش از طاق ابرو؟ گفتم اینجو جُی نمازه

گفتمش برق نگاهت ؟ گف آتیش تُندُ خرمن                 گفتمش بری چی چی؟ گفتم اینا عاشق گدازه

گفتمش از لب برم یی چی بوگو گف اِنگُ پِسه              گفتمش بیشتر بوگو گفتم زِ تعریف بی نیازه

گفتمش نَپ صورت تُ مجلس شورای حُسنه                گف هابله دلبر تُ پیش خوبون سرفرازه

گفتمش از مهربونی از وفا یرزی نگفتی                       گف ئی حرفا گفتنی نیس پیش مقبولا یه رازه

گفتمش آب شد دلم از انتظار گفتم می فهمم              گفتمش چارش چیه ؟ گفتم خداوند چاره سازه

اَی دلُم وِلُو نبود

ما تُ حیرون مث یی تخته شکسه ی رو اُوَم                 کاکُ حقم بوده لابد بایه همطو بُسُوم

ای دلُم ولو نبود خُدش نمی نداخ تو هچل                    که منم تی دمبالش پُی پتی هر روز بُدُم

می ایطو دلم پلاچه ؟ هر جُ شد سر می کشه             باس منم پشت سرش همه ی جاها رِ واکُوم

هی اشاره ش می کنم ری پس سقلمه ش می زنم     طاقتم طاق شده همه ش کلنجُم می جوم

کُترُمُم کرده وُ اصلاً نُــطُــقُــم در نمی یاد                      چیشُم رو هم گذاشته م به خیالش که خُوم

عاجز بی جز شدم بسکه تو سرمُ پلکیدم                     شبُ روز نمی شناسه من همی رُودار تو رُوم

بی خُدی منتــرُمون کرده بُ حرفی قلونی                    نمی فهمم چی چیم نَ مَشت مَشتم نَ رُوم

پیله کرده ئی روزا به درس عشق عاشقی                   نم چطو برت بگم منم همونجُو کُتُوم

یادِت هَس یُ نَعَ ؟

کش اول که نگام کردی یادت هس یُ نع ؟                   چه نگُی به قد بالام کردی یادت هس یُ نع

گفتمش هابله من یادمه از خُدت بوگو                         بُ چه جادووی سیام کردی یادت هس یُ نع

گف تُ اول اومدی کنار باخچه ویسادی                        زیر لب بهم سلام کردی یادت هس یُ نع

گفتمش اووَخ که حسسنات ننه ت قطار می کرد           تو شُمردن تُ تو پام کردی یادت هس یُ نع

گف اگر دُرُس نبود تُ چِرُ نرفتی؟ گفتمش                    من که رفتم تُ صدام کردی یادت هس یُ نع

گف ئی حرفا چی چیه تُ که تُ تو دالون دم رُو              التماس به زن کاکام کردی یادت هس یُ نع

گفتمش دروغ می گن نقل ئی حرفا که نبود                 تُ بُ افسون من رام کردی یادت هس یُ نع

گف تُ از ترس همیطو چیش تو چیشام دوخته بودی      تُ شدم راضی داعام کردی یادت هس یُ نع

بخدا او راس می گف اُی دل صاحب مرده من                هم تُ آخر من خام کردی یادت هس یُ نع

بَری چی ؟

اصلاً تُ قبُی وَواری بر می کنی بری چی؟                   اصلاً چادر عاریه سر می کنی بری چی؟

حیف ئی مووات نیس که قایم کردی تو چارقد               بی برمون از خرمن زر می کنی بری چی؟

ای خُدت چادرپیچ می کنی که روت نبینن                    هی ریپس نگی ئی بر اوبر می کنی بری چی

می سگ تو چیشاته که ایطو همه رِ گرفته؟                 یی بیله جوون دربه در می کنی بری چی

خون شد دلم از حرکت کجد ارُ مریزت                         اُی کره تُ ما رِ خون جیگر می کنی بری چی

یی عمری که از عشو بُوُی بُوام سوزندی                     انگشت نشون سر گذر می کنی بری چی

مر کِسِ دیگه ی ای تو دلت جوونه کرده                       ما رِ ئی میونه جون به سر می کنی بری چی

صد کش اومدم زاغ سیات چوب زدم من                      ای چیا بشه می گم که قر می کنی بری چی