تُ رِ به علی

سر پتی صورت وزک کرده قبُی گل مخملی                 بُ دُ صد نازُ ادا اومد نشس رو صندلی

همه افتادن به تعریف که ماشالُ نوم خُدُ                      سیکُ لب سیک دهن نگاکُ چشمُی عسلی

هیکی گف بلا به دور نگا کنین به رنگ رو                      هیکی گف نمک ببارش چه قدی چه هیکلی

زیر چیشی همه رِ نگاه کرد تُ اومد رسید به من           شورو کرد به گفتگو چه تاروُفُی مسلسلی     

که من دس پا چلفتی افتادم به تِت پِته                        نمدُنُسم چی بگم خدُم زدم به تَمبلی

هر چی از هرج که گف بُ خنده سر تکون دادم             آمو از چیشُم می خُند حکایت مفصلی

همه منتظر بودن تُ حرف آخر بزنه                        هیکی سر کرد تو گوشش گف بوگو چِقذه ماطلی

یی ورنداز دیگیم کرد به یی قشنگی گف               یعنی ما به هم می یُیم شما بیگین تُ رو به علی