خواسگاری

از گیسُی شلالُ ابروی هلال                                     بایه بگم هزار ماشالُ به ئی جمال

رف دُزانو عین گُمپ گل نشس                                  آفرین صد باریکلُ به او کمال

پیشونیش شد قُبه قُبه پر عرق                                 وختی شد پچپچه از عشق وصال

تُ حالاش همه ی چی باب میلُمه                             کاش تُ آخر پیش بره به همی روال

صد تُمن پول می ندازم من تو ضری                             ای کارُم تموم بشه یا ذالجلال

هر دقیقه ش قد یی سال می گذره                           چرُ زودتر نمخونن خطبه ی حلال